- مدلهای برنامهریزی لجستیک خدمترسانی به مصدومان
در زمینه مربوط به لجستیک مصدومان نیز میتوان به اشاره داشت که در آن فیدریچ و همکاران [52] در سال 2000 به بررسی تلفات پس از فاجعه و محاسبه تلفات مربوطه پرداختند و سعی کردند که مدلی را برای کمینهسازی این تلفات ارائه کنند.
- مدل های توزیع کالاهای امدادی و خدمترسانی به مصدومان
یی و ازدمار [37] در سال 2007، مدلی که تحویل عرضه و تخلیه مجروحان را در فعالیتهای پاسخ به فاجعه ادغام میکند، ارائه کردند. آن ها برپایی تسهیلات اورژانسی را در منطقه فاجعهدیده برای خدمترسانی به قربانیان پس از فاجعه در نظر گرفتند و از ظرفیت وسایل نقلیه برای انتقال مجروحان و کالاهای امدادی استفاده کردند. مدل آن ها فرمولبندی فشردهتری ارائه کرد، اما پردازش بعدی برای مسیریابی و زمانبندی برداشت و تحویل وسایل نقلیه مورد نیاز بود.
ازدمار وهمکاران، در تحقیق دیگری [54] در سال2011 یک مدل ریاضی برای برنامهریزی لجستیک بالگردهای حامل مصدومان و کالاهای درمانی ارائهکرد. در مدل یاد شده، وسایل نقلیه صرفاً بالگردها بودهاند و هدف آن کمینهسازی مجموع زمانهای مأموریت این وسایل نقلیه برای برآوردن نیازها و مصدومان بودهاست. ضمناً این مدل سعی نموده است که علاوه بر زمان سفر، زمان مربوط به بارگیری را نیز درنظرمیگیرد.
عشقی و نجفی در پژوهشی]38[ در1391 شمسی یک مدل ریاضی برای انجام برنامهریزی لجستیکی با هدف بهبود در نتایج اقدامات لجستیکی پاسخ به زلزله ارائه کردند، تا از این طریق بتوان به نحوی تصمیمات مناسبی برای حمل مصدومان و کالاها اتخاذ کرد. توابع هدف به صورت کمینهسازی مجموع نیازهای برآورده نشده کالا و مصدومان رسیدگی نشده انتخاب شده است.
- مدلهای جامع
در سال 2012 افشار و حقانی ]21[، مدلی جامع که عملیات نجات را در مقیاسی بزرگ توصیف میکند، پیشنهاد کردند. این مدل نه تنها جزییاتی مانند مسیریابی وسیله نقلیه، برنامه برداشت و تحویل کالاهای امدادی را در نظر میگیرد، بلکه مکان بهینه تسهیلات موقت و نیز محدودیت ظرفیت تسهیلات و سیستم حمل و نقل را نیز دربردارد.
- جمعبندی و نتیجهگیری