:
امروزه اهمیت بالقوه دانش به عنوان منبع کلیدی ایجاد درآمد پایدار و مزیت رقابتی در اقتصاد دانش مورد توجه بسیاری شده است (گرنت 1996 ودیگران 2003، رنزل ،2008) چرا که منحصر به فرد و غیر قابل جایگزین بوده و به سختی قابل تقلید است ( آمبروسینی و بومن 2001، سحردان ودیگران ،2007)پرتیو و رویلا (2004) نیز معتقدند در محیط پرچالش رقابت های جهانی امروز شکی در خصوص ارزش دانش یادگیری در بهبود شایستگی ها و عملکرد سازمانی وجود ندارد .
با پوز (1994، به نقل از چانگ ولی ما ،2008) معتقدند مدیریت دانش به طور عمده به دنبال استفاده از دانش به منظور دستیابی به یاد گیری سازمانی است . ویژگی شایان توجه به این منبع استراتژیک (( دانش )) بیشتر شدن ارزش  آن می توانند به نتایجی فراتر از نتایج انفرادی خود دست یابد .
ویلگ (1994) معتقد است که مدیریت دانش می تواند سازمان را قادر سازد تا عملکرد محول خود را به عملکرد هوشیارانه و توام با خلاقیت تبدیل سازد . بر اساس دیدگاه نوناکو و تاکوچی مدیریت دانش به دنبال ایجاد دانش ضمنی از طریق مارپیچ های دانش ودر نتیجه ایجاد دارایی دانش سازمانی است

1-1  بیان مسئله
با توجه به نقش دانش در تعالی سازمان­های می­توان گفت كه امروزه اغلب ارزش ایجاد شده نه به وسیله تجهیزات و امكانات بلكه به وسیله دانش انباشته شده كسب می­شود (چوگزو سارز، 2004). این مهم به دلیل آن است كه روند توسعه دانش، موجب بروز پیچیدگی و انبوهی از اطلاعات شده است كه بهره­برداری سریع و اثربخش آن را دچار چالش می­سازد. در دنیای امروز پاسخ به موقع به تغییرات محیطی به یكی از مهمترین مسائل سازمان­ها بدل شده است. پاسخگویی به تغییرات نیازمند انعطاف­پذیری و سرعت عمل بالا است، چنین سرعت عملی از توانمندی سازمان در خلق، حفظ و به كارگیری دانش در جهت گسترش توانمندی­هایی منحصر به فرد، ناشی می­شود (شاریک، 2003). به همین دلیل چندی است که مبحث مهمی به عنوان مدیریت دانش مطرح شده است. مفهومی که هیجان ایجاد کرده و باعث بحث و مناظری فراوان شده است، مدیریت دانش رویکردی است که به سرعت در حال تکامل است و به چالش­های اخیر برای افزایش کارآیی و بهبود اثربخشی فرآیندهای تجاری، همراه با نوآوری مستمر، توجه زیای دارد. نیاز به مدیریت دانش، از این واقعیت سرچشمه می­گیرد که دانش در عملکرد سازمانی و دسترسی به مزیت رقابتی پایدار، عنصری مهم تلقی می­شود (داونپورت، گروور، 2001: 4). در آینده جوامعی انتظار توسعه و پیشرفت خواهند داشت که سهم بیشتری از دانش را به خود اختصاص داده باشند، نه سهم بیشتری از منابع طبیعی، سازمان

 دانشی به توانمندی­هایی دست می­یابد که قادر است از نیروی اندک، قدرتی عظیم بسازد (الوانی، 283: 1380).

سازمان­هایی موفق و کامیاب امروز ما، سازمان­هایی هستند که دانش جدید را خلق کرده و یا کسب نموده و آن را به طرق و شیوه­های کاربردی برای بهبود فعالیت­هایش تبدیل کرده­اند، آنها از شیوه­های نو و خلاق برای اصلاح ساختار و عملکردشان بهره گرفته­اند و از این رو می­توانند برای ما سرمشق و الگو باشند. مطالعاتی که در مورد هم­راستایی رهبری دانش با یادگیری سازمانی انجام می­شود، علت پایداری و کامیابی سازمان­های موفق را به خوبی آشکار می­سازد. اگرچه دانش اعضای سازمان برای توسعه دانش سازمانی ضروری است، دانش سازمان چیزی فراتر از مجموع ساده دانش افراد است. دانش سازمانی از طریق الگوهایی تعاملی منحصر به فرد میان فناوری­ها، روش­ها و افراد در سازمان نتایج و پیامدهای عمیقی برای مدیریت دانش دارد و این بدان علت است که الگویی تعاملی بین فناوری­ها، روش­ها و فراد سازمان منحصر به فرد بوده (مختصر همان سازمان بوده) و نمی­توان به آسانی آن را در بازار به فروش گذاشت. بنابراین قابل تقلید توسط سازمان­هایی دیگر نیست (اسفیدانی، کرمی، 1383). آنچه مسلم است توجه به مقوله دانش و مدیریت دانش و کارکنان دانشی در سازمان­های قرن 21 در اولویت قرار گرفته است. دانشگاه علوم انتظامی به عنوان دانشگاه تخصصی پلیس  و بازوی علمی ناجا، از اهمیت ویژه­ای بر خوردار است مخصوصا که کیفیت و آثار فکری و دانشی آن به سرعت در نیروی انتظامی و جامعه متجلی می­شود ایفای نقش شایسته و بایسته دانشگاه در تحقق اثربخشی و موفقیت نیروی انتظامی، کمک به توسعه و نظم و امنیت ملی به بهبود کیفیت زندگی مردم مستلزم آن است که دانشگاه بتواند سطح دانشی سازمانی خود را متناسب با شرایط و اقتضاعات محیطی، در حد مطلوبی حفظ کند و ارتقاء دهد (ترک­زاده، 1385) رهبری دانش و یادگیری هر دو نقش اساسی و استراتژیک در موفقیت دانشگاه دارند و دانشگاه را قادر می­سازند تا سریع­تر و موثر­تر از رقبای خود به تحصیل و بکارگیری دانش بپردازند که این منهم منجر به خلق مزیت رقابتی پایدار برای ناجا می­شوند. دانشگاه علوم انتظامی با توجه به مقدار ایجاد کسب و نشر ضمنی و صریح، می­تواند تشخیص دهد که چه نوع یادگیری وجود دارد تا برای کسب و استفاده از دانش سطح یادگیری خود را ارتقاء دهد. هدف این تحقیق بررسی و شناخت تأثیر هم­راستا یی استراتژی­های رهبری دانش و یادگیری بر عملکرد دانشگاه علوم انتظامی می­باشد.
1-2 ضرورت و اهمیت تحقیق
واقعیت­های پیرامون دانشگاه علوم انتظامی گویای آن است که فضای فعالیت آنها سرعت بیشتر را نسبت به گذشته تجربه می­کند. الگوهای کاری مجرمین و متخلفین، از قوانین تغییر یافته است. از طرفی میزان اطلاعات که مأموران پلیس در طول دوران خدمت خود با آن روبرو می­شوند در حال افزایش است. این گونه اطلاعات به شکل­های مختلف در پلیس­های تخصصی حفظ و نگهداری می­شوند، یکی از مشکلات دانشگاه علوم انتظامی، بررسی این اطلاعات و تبدیل آن به دانش و استفاده بهینه و بجا از آن و نحوه مدیریت آنها در جهت مواجهه معظلاتی است که مأموران پلیس با آن مواجه می­شوند (گاتچالگ 2007: 5)
نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران سازمانی است که هدف از تشکیل آن استقرار نظم و امنیت، تأمین آسایش عمومی و فردی و نگهبانی و پاسداری از دستاوردهای انقلاب اسلامی در چارچوب قانونی در قلمرو کشور جمهوری اسلامی ایران است. برقراری نظم و امنیت و تأمین آسایش عمومی و فردی در هر جامعه­ای از اعتبار و اهمیت خاصی برخوردار است در پرتو این نعمت الهی است که مردم می­توانند با خیال راحت و آسوده به کسب و کار پرداخته و زندگی اجتماعی و فردی خود را با آرامش خاطر پشت سر گذارندو اصولاً امنیت و آسایش عمومی نیز از مقولاتی هستند که اگر کشوری نتواند مشکلات و معظلات مربوط به آنها را حل نماید دستخوش حوادث اجتماعی، سیاسی و اقتصادی حاد و متعدد شده که در نهایت جامعه را بسوی هرج و مرج و از هم گسیختگی سوق خواهد داد و همین امر است که جایگاه و موقعیت ویژه نیروی انتظامی را در تثبیت امور مشخص می­نماید. با توجه به حساسیت ویژه­ای که در ناجا وجود دارد می­طلبد کلیه­ی کارکنان در ناجا خصوصا دانشگاه علوم انتظامی با دانش و آگاهی قدم در راه رسیدن به اهداف گذارند. بسیاری از مشکلات مبتلا به ناجا ناشی از عدم بهره­مندی برخی مدیران از مدیریت دانش سرچشمه­ می­گیرد هنگامی که مدیران ناجا به سرمایه دانش مجهز باشند با گام­های استوار این راه را می­پیمایند. دانش همانند چراغی است که راهنما و روشنایی بخش برای مدیران است. دانشگاه علوم انتظامی نیز به عنوان تنها متولی آموزش پلیش کشور در جهت دست­یابی و تولید دانش نو در خصوص موضوعات مرتبط با دانش پلیسی کشور نه تنها از این امر مستثنی نیست بلکه مستلزم توجه ویژه می­باشد، بدیهی است در جهان امروز که سرعت تغییرات بسیار چشمگیر می­باشد دور ماندن دانشگاه علوم انتظامی از دانش­های جدید منجر به ایجاد اختلال در فرآیند برقراری امنیت عمومی در جامعه خواهد شد. دانش، موتور محرکه توسعه دانایی محور بوده، توجه به آن نقش فزاینده­ای در رشد سازمان­ها و جوامع خواهد داشت. برای دست­یابی به این مهم بهره جستن از کلیه علوم و دانش­های روز جهان می­تواند ضروری باشد و در اینجاست که هم­راستایی استراتژی­های رهبری دانش و یادگیری بر عملکرد دانشگاه علوم انتظامی لازم به نظر می­رسد.
1-3 اهداف تحقیق
1-3-1اهدف اصلی: بررسی و شناخت تأثیر هم­راستایی استراتژی­های رهبری دانش و یادگیری بر عملکرد دانشگاه علوم انتظامی.
1-3-2 اهداف فرعی:

• شناسایی انواع استراتژی­های رهبری دانش دانشگاه علوم انتظامی.
• شناسایی انواع یادگیری در دانشگاه علوم انتظامی.
• شناسایی و چگونگی تأثیر استراتژیها  ویادگیری بر عملکرد دانشگاه علوم انتظامی.
• شناسایی تأثیر رهبری دانش بر عملکرد دانشگاه علوم انتظامی.
• شناسایی تأثیر هم­راستایی استراتژیهای رهبری دانش و یاد گیری بر عملکرد دانشگاه علوم انظامی.

1-4 سؤال اصلی تحقیق
1-4-1 سوال های اصلی
تأثیر هم­راستایی استراتژیها رهبری دانش و یادگیری بر عملکرد دانشگاه علوم انتظامی چگونه است؟
1-4-2 سوال های  فرعی:

• استراتژیهای رهبری دانش در دانشگاه علوم انتظامی چگونه است؟
• تأثیر استراتژیها بر عملکرد دانشگاه علوم انتظامی چگونه است؟
• یادگیری در دانشگاه علوم انتظامی چگونه است؟
• تأثیر رهبری دانش بر عملکرد دانشگاه علوم انتظامی چگونه است؟

–   هم­راستایی استراتژیهایی رهبری دانش و یادگیری بر عملکرد دانشگاه  علوم انتظامی چگونه است؟
1-5 دانشگاه علوم انتظامی
دانشگاه علوم انتظامی به عنوان دانشگاه تخصصی پلیس و بازوی علمی ناجا، از اهمیت ویژه ای برای مجموعه نیروی انتظامی برخوردار است. خصوصاً كه كیفیت و آثار فكری و دانشی آن به سرعت در نیروی انتظامی و جامعه متجلی می شود. ایفای نقش شایسته و بایسته دانشگاه در تحقق اثر بخشی و موفقیت نیریو انتظامی، كمك به توسعه نظم و امنیت ملی و بهبود كیفیت زندگی مردم، مستلزم آن است كه دانشگاه بتواند سطح دانش سازمان خود را متناسب با شرایط و اقتضائات محیطی، در حد مطلوبی حفظ كند و ارتقا دهد (ترك زاده، 1385). مدیریت دانش با پشتوانه غنی نظری و تجربی و قابلیت های عملی ویژه خود، می تواند چنین امكاناتی را برای دانشگاه علوم انتظامی، فراهم آورد؛ به طوری كه با تأكید بر ضرورت و اهمیت مدیریت و تأمین همین شایستگی محوری دانشگاه علوم انتظامی مسیر رشد و برتری سازمان را برای آن به ارمغان می آورد؛ به عبارت دیگر، دانشگاه علوم انتظامی به عنوان سازمان دانش محور كه سعی در تربیت نیروی متخصص برای مجموعه نیروی انتظامی دارد، با جهت گیری راهبردی فعالیت های خود را به سوی كسب برتری در حوزه آموزشی و پژوهشی جهت دهی می نماید. بر این اساس دانشگاه علوم انتظامی بایستی با استفاده از منابع غیر مملوكی خود (مانند سرمایه فكری، انسانی و دانشی) و به كار گیری صحیح آن در برنامه راهبردی خود شایستگی های خود را شكل دهد به طوری كه از دیگر سازمان های رقیب یا همكار ممتاز باشد. ضرورت اثر بخشی مدیریت دانش در این دانشگاه ناشی از این موضوع است كه تأثیر مستقیم و مهمی بر عملكرد كاركنان آینده پلیس و در نتیجه عملكرد سازمان دارد. از این رو در راستای پیاده سازی موفق مدیریت دانش در دانشگاه علوم انتظامی بایستی به این نكته توجه نمود كه هدف از به كارگیری نظام مدیریت دانش چیست و در چه راستایی سرمایه دانش دانشگاه علوم انتظامی را بایستی سازماندهی نمود. هدفمند نمودن مدیریت دانش در این دانشگاه نیازمند توجه به ایجاد گوناگون مدیریت دانش از یك طرف و عوامل و مولفه های زمینه ای از طرف دیگر است.
(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)